Aklımdan Geçmiyor Değil Bir “Güzel Adam” Hikayesi Yazmak

Aklımdan geçmiyor değil 
Bir “güzel adam” hikayesi yazmak.
Güzel, sevimli, edepli bir adam
Şiir yazan, aşık olan bir adam
Aşık.
Kadınlar sever; içinde güzel adamın olduğu hikayeleri
Güzel sevdikleri için adamlıkları güzeldir
Adamı mı, sevgiyi mi severler, bilemem.

Aklımdan geçmiyor değil bazen
Bir “güzel adam” hikayesi yazmak.
Kadınlar sever; duygularını şiirle ifade eden adamları,
Konuşunca ağzından sevda türküsü dökülen romantik adamları
Adamı mı, şiiri mi severler, bilemem.

Yine aklımdan geçmiyor değil
Bir “güzel adam” hikayesi yazmak.
İnandıramasak da biz de biliriz
Güzel adamı yazmayı ve belki de
Onun gibi olmayı 
Biz de biliriz.

Lakin...
Güzel adamlar hikayelerde kalır.
Ama yine de
Kadınlar sever aslında olmasa da 
Hikayeleriyle avunmayı, güzel adamların.

Dünya ise mi?
Dünya; kadınların karşılaşmayı diledikleri güzel adamlardan,
Onların isimlerinden, sevdalarından, şiirlerinden
Daha çirkin bir yer.

Hüzün ki; güzel adamlar ülkesinin bulunamaması değildir.
Çünkü dünya; pembe panjurlu evler,
Buram buram prim kokan romantik kitaplar,
Dillere dolanmış efsanevi harikalar diyarı
Ve şiirler değildir.

Daha kundaktaydın sen henüz belki de
Annesinden zorla ayrılan mülteci çocuk
Babası cumaya giderken kafasından vurulan çocuk
Dar ceplerine ısıtmak için ellerini sıkıştıran çocuk
Bir sıcak ekmeğin kavgasını veren çocuk
Sonu çirkin biten filmin başrolünü oynarken

Daha kundaktaydın sen henüz belki de
Dün paramparça olmuş evinden zor bela çıkıp
Yardım istediği komşusunun, bugün yuvası yok olmuşken
Ve parkında vakit geçirdiği mahallesinin kaldırımında
Şehrine düşen, aslında yüreğimize düşen
Bombalar yüzünden aileden geriye gölgeleri kalmışken

Dağlarına isimler yazılan memlekettir Çeçenya
Bilinir mi ki o dağlar,
Ferhatına mest olmuş Şirinlerce?

Ağlama duvarında ağlayamayan halkın memleketidir Filistin
Bilinir ki bir varilin arkasında oğluna siper olmaya çalışan baba,
İnşirah ferahlığıyla rahatlamaya çalışan gönüllerce?

Yokluğun zirvesindeki memlekettir koca bir Afrika
Bilinir mi ki fotoğraflarının altına acıklı yorumlar bırakılan halklar,
Kapitalizme köle olmuşsa da bundan habersiz olan nankör insanoğlunca?

Aklımdan geçmiyor değil
Bir “güzel adam” hikayesi yazmak
En baba cümlelerle yazılmış,
Var olması ümit edilen

Fakat vurucu cümleler, vurulan bedenlerin yaralarını kapatmıyor bizde.
Her geçen gün
Ve her geçecek gün
Aşık ve romantik şairin yokluğunu değil
Rakamların süsü olmuş cesetlerin varlığını hatırlıyoruz.

Çünkü ölü çocuklar, ölü çocuklardır.
Biliyoruz ve kızıyoruz.

Biz de isterdik dünyanın papatya kokmasını
Ümit etmiştik de
Barış konferansından çıkmış göbeklileri
İyi dileklerde bulunmuş kodamanları
Ceset sayısını az görüp konuşmayan medyayı
Mazlumum derdini bir simgeyle kısıtlayanları
Ve kahrolası zalimleri
Ve kahrolası zalimleri
Ve kahrolası zalimleri
Onların askerlerini, silahlarını, bombalarını, 
Şaklabanlarını, kuklalarını, maskaralıklarını, dincilerini,
Sistemlerini, eziyetlerini, riyakârlık ve enaniyetlerini
Görünceye dek!
Biz de ümit etmiştik
Namlu ucundaki soğuğu yaşamadan.

Her gece ve her karanlık
Sevdiğine kavuşamayan güzellerin değil,
Sabaha çıkar mıyız endişesiyle yavrusunu böğrüne basan
Anne ve babanın hüznüne şahitlik eder.

Çünkü ölü çocuklar, ölü çocuklardır.
Biliyoruz ve kızıyoruz.

Öyle güzel adamlar var ki
Onlar bu dünyanın kara kaplı defterine
Kanla tekbirler yazmıştır
Şayet dünya bir sınav ise
Güzel adamlar artık intikal etmiş demektir.